هر يک از ما انسانها بنا به رسم و رفتار ديرينه غذايي خود روزانه بين 315 تا 500گرم در قالب سه وعده غذايي نان مصرف مي‌کنيم که بعنوان قوت اصلي ما تلقي ميگردد. از طريق مصرف نان بخش قابل توجهي از مواد مغذي مورد نياز بدن ما اعم از پروتئين ، ‌انرژي ، مواد نشاسته اي ، ويتامينها و بويژه مواد معدني بسيار ضروري تأمين مي‌شود بطوريکه حدود80% آهن بعنوان عنصر اصلي بافت خون 40%  کلسيم بعنوان عنصر اصلي بافت هاي استخواني و مقادير قابل توجهي روي و فسفر مورد نياز بدن ما از طريق مصرف نان تأمين مي شود . بنابراين لازم است در جهت بهبود و ارتقاء‌ وضع بهداشت و کيفيت نان اقدامات مؤثري صورت پذيرد.
يکي از عواملي که در تعيين ميزان کيفيت نان نقش مهمي دارد عاملي است که به ور آمدن خمير و پف کردن نان کمک مي‌کند. هنگام استفاده از جوش شيرين ، غير از ايجاد گاز کربنيک و حالت تورم ، هيچ يک از فعل و انفعالات کليدي تخمير صورت نمي‌گيرد و در نتيجه ارزش غذايي نان حاصل از آن کاهش مي يابد و مصرف آن علاوه بر بروز عوارض سوء ‌گوارشي ، موجبات بروز کم خوني ، پوکي استخوان و اختلال در رشد و نمو و … را فراهم مي‌نمايد ضمن آنکه ماندگاري نان را کم و ضايعات و دور ريز آن را به شدت افزايش و در نهايت خسارات اقتصادي زيادي را نيز به مردم و اقتصاد يک کشور تحميل مي‌نمايد.
با توجه به اهميت «خواص و مزاياي تخمير» و متقابلاً «مضرات مصرف جوش شيرين» در توليد نان ، برنامه حذف جوش شيرين از فرآيند توليد نانهاي سنتي و جايگزين آن با مايه خمير يا خمير ترش يکي از برنامه هاي مي باشد که تمامي کشورهاي فارسي زبان بايد در اجراي آن تلاش کنند . با توجه به آنکه فرايند تخمير به زمان و حوصله بيشتر ي نياز دارد اين مهم مقدور نمي گردد مگر با آموزش صاحبان و کارگران نانوايي ها پس به ياد بسپاريم تنها در صورت آگاه سازي اين قشر امکان حذف جوش شيرين از نان هاي توليدي مقدور مي گردد .